ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ

...Για τον Dreamer, το φυσικό σύμπαν, από τα έντομα μέχρι τους γαλαξίες και όλα αυτά που βρίσκονται έξω από μας, ο ορατός κόσμος, αλλά και όλα αυτά που δεν βλέπουμε και δεν αγγίζουμε, ήταν ο μικρόκοσμος και ο κόσμος του Είναι ήταν ο μακρόκοσμος.
"Στον μικρόκοσμο, όλα κινούνται αργά. Υπάρχουν εμπόδια, περιορισμοί, προτεραιότητες που πρέπει να τηρηθούν...Είναι κάτω από την κυριαρχία του χρόνου...οι άνθρωποι προχωρούν ο ένας πίσω από τον άλλον, σε μια γραμμή...το προσπέρασμα είναι αδύνατο...
Αφιερώσου στο Είναι...Μόνο μέσα σου, με τα μάτια κλειστά, θα μπορέσεις να πετάξεις, να ονειρευτείς...να εξυψωθείς πάνω από το επίπεδο της καθημερινότητας και να το υπερβείς. Η πραγματική δράση είναι η "μη δράση"....
Εάν χάσεις ένα χιλιοστό άγνοιας θα νιώσεις να τρέμουν συθέμελα οι πυραμίδες των μπίζνες και οι ναοί της οικονομίας με τις στρατιές τους των σκλάβων και ιερέων".
.....Ήμουν σίγουρος ότι αν κατάφερνα να παραμείνω για λίγο ακόμα αποστασιοποιημένος, θα γινόμουν οριστικά ένας άγνωστος για εκείνο τον κόσμο, σαν τον τερμίτη που παραμένει για δυο μέρες μακριά από την υπνωτική επίδραση της τερμιτοφωλιάς.
"Για να αλλάξουμε τη φύση των συμβάντων πρέπει να αλλάξουμε την οπτική μας. Κάποια μέρα, το υλικό σύμπαν θα γίνει το αριστούργημά μας, το κάτοπτρο της ξεθαμμένης θέλησης, τέλεια υλοποίηση της τέχνης του ονείρου".
Για τον Dreamer, το να ζει κανείς μέσα στην κάθε στιγμή, ήταν το πιο πολύτιμο πράγμα στη ζωή ενός ανθρώπου. Προσπάθησα ν' αναπτύξω το "εδώ και τώρα" σαν μια πειθαρχία με τη συνεχή εξάσκηση.....Μόλις η επαγρύπνιση χαλάρωνε, σαν την υποχώρηση ενός αναχώματος, οι ανησυχίες, το άγχος και οι αρνητικές φαντασιώσεις, χυμούσαν κατά πάνω μου και με καταντούσαν ένα φριχτό, μικροκαμωμένο νάνο. Μόνο αραιά και πού σα να ξυπνούσα από έναν εφιάλτη, συνειδητοποιούσα ότι είχα καταντήσει ένα σουρωτήρι. Χιλιάδες πληγές στο Είναι, διασκόρπιζαν τη ζωή.
"Μέσα από την αυτοπαρατήρηση ο άνθρωπος εισέρχεται στους σκοτεινότερους λαβυρίνθους του Είναι. Μόνο τότε θα επέλθει η πραγματική μεταμόρφωση, θα ανακαλύψει το πραγματικό νόημα της ζωής του".
Μέσα από την αυτοπαρατήρηση ανακάλυψα τη συνάφεια που υπάρχει μεταξύ σώματος, συναισθημάτων και σκέψης. Είναι αδύνατο να τρέφεις μια ανησυχία ή να διατηρείς μια κακοθυμία, όταν το φυσικό τμήμα του συστήματος ωθείται σε μια υψηλότερη ταχύτητα....Με τη σειρά τους ο τρόπος σκέψης και η ποιότητα των συναισθημάτων, παράγουν, αναπόφευκτα, μια επίδραση στο σώμα. Η ηθελημένη προσπάθεια ανακούφισης από μια σκέψη, ή μετατροπής ενός συναισθήματος, μπορεί να τροποποιήσει με ηλεκτρονική ταχύτητα σωματικές καταστάσεις, ακόμα και σωματικά χαρακτηριστικά. Η σκέψη, το συναίσθημα και το σώμα, αναδεικνύονταν σε ένα ενιαίο σύμπαν, αποτελούμενο από ομοκεντρικούς και αλληλεπιδρώντες κόσμους, όπου τα ίδια τα συμβάντα διέδιδαν τα αποτελέσματά τους με τελείως διαφορετικές ταχύτητες και χρόνους....

ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΒΛΕΠΩ

"Το να πιστεύεις και να βλέπεις είναι ένα και το αυτό, όπως το να είσαι και γίνεσαι. Με τον καιρό θα δεις όλα εκείνα στα οποία πιστεύεις και θα υλοποιήσεις όλα όσα ονειρεύεσαι..."
"Για να πιστέψεις χρειάζεται να είσαι ακέραιος, αγνός. Η παραμικρή ρωγμή στο Είναι, η σκιά μιας αμφιβολίας, σε στέλνει πίσω στο πλήθος των μελλοθάνατων, των ηττημένων, των δισεκατομμυρίων υπάρξεων που απαρνήθηκαν το δικαίωμά τους του Δημιουργού, παγιδευμένοι στην κόλαση του να δουν για να πιστέψουν..."

"Πιστεύω" και "βλέπω", είναι ένα και το αυτό, αλλά οι άνθρωποι τα αντιλαμβάνονται ως ξεχωριστά, να τα διαχωρίζει ο χρόνος, και περιμένουν να δουν για να πιστέψουν. Τα βάσανα κι ο πόνος υπάρχουν γιατί είναι ο μόνος τρόπος που η ανθρωπότητα διαθέτει για να γεμίσει αυτό το απατηλό κενό. Όταν τα "πιστεύω" και τα ¨βλέπω", συγχωνεύονται σε έναν άνθρωπο, τότε αυτός εξαλείφει κάθε βάσανο και κάθε πόνο από τη ζωή του και τα εξορίζει για πάντα από το προσωπικό του σύμπαν.

"Πίστευε για να δεις" είναι ο νόμος του δημιουργού, του ονειρευτή, είναι ο νόμος των βασιλιάδων...Το πιστεύω είναι η ενδόμυχη ιδιότητα του ονειρευτή...Στη ρίζα του πιστεύω, υπάρχει το δημιουργώ....ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ."

ΣΥΝ-ΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΠΛΕΚΤΑΝΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ

...Βλέποντας το πλήθος να διαλύεται και κάποιους απογοητευμένους ν' αποχωρούν, σαν αστραπή, σαν να διαπέρασε το Είναι μου ένας σκοτεινός μετεωρίτης, συνέλαβα εκείνο το άνανδρο συναίσθημα ικανοποίησης που δοκιμάζουν οι ψευδοπροφήτες των κακοτυχιών όταν βλέπουν τις αμφιβολίες τους να επιβεβαιώνονται, εκείνο τον εφήμερο θρίαμβο, την αρρωστημένη χαρά, αυτών που βλέπουν να επαληθεύονται τα δεινά που προείπαν. Μαζί μ' αυτό, ένιωσα και την ενδυνάμωση της μικροψυχίας που ο λαός, ο όχλος, νιώθει όταν εκτελούνται οι ήρωες. Εκείνη τη στιγμή ήμουν σίγουρος ότι αυτή η σκοτεινή γωνιά του Είναι μου ήταν υπεύθυνη, στη διάρκεια των αιώνων, για φρικτά εγκλήματα. Ότι
από εκείνη τη σκιά, φωλιασμένη σε μια πτυχή του Είναι, είχαν δημιουργηθεί πόλεμοι και σφαγές, καταστροφές και τεράστιες συμφορές. Καταβεβλημένος από την απέχθεια που ένιωσα για λίγες στιγμές, από τη φρίκη για τον εαυτό μου, κοιτούσα άναυδος και με κομμένη την ανάσα την πλεκτάνη του Είναι, μέσα από μια χαραμάδα της συνείδησης..

Για σένα ο κόσμος είναι η αλήθεια!

"Είσαι ακόμα υπνωτισμένος από την περιγραφή του κόσμου...Για σένα ο κόσμος είναι η αλήθεια!...Έψαξες όλους τους τρόπους για να  επιβεβαιώσεις την περιγραφή του κόσμου...να ενισχύσεις την πεποίθησή σου ότι τα πράγματα ήταν ακριβώς έτσι, ότι ήταν αδύνατο να τα καταφέρεις...Κάθε σου προσπάθεια ερχόταν μετά την παραίτησή σου...τα όχι, για τα οποία ήσουν βέβαιος, σε περίμεναν ήδη εκεί, για να αιτιολογήσουν την προφητεία της αποτυχίας σου...."

"Η υπόσχεση να έρθεις μπροστά μου ηττημένος, αλλά με την υπεροψία ότι έκανες τα αδύνατα δυνατά για να τα καταφέρεις, είναι μέρος της τυφλής σου υπακοής στη φωνή του κόσμου...Από εκείνη τη στιγμή, από τότε που δέχτηκες την αφήγησή του, δούλεψες για να δικαιολογήσεις την ήττα σου και όχι για να νικήσεις...Είναι η ιστορία της ζωής σου...μια προαγγελμένη ήττα." 
....
Στο τράβηγμα  του σχοινιού μεταξύ της πραγματικότητας και της απατηλής προβολής της, μεταξύ της οπτικής του Dreamer και του κόσμου όπως μου τον είχαν ανέκαθεν περιγράψει είχε για ακόμα μια φορά νικήσει η αυταπάτη, το ανύπαρκτο. Ο κόσμος ήταν ακόμα η αλήθεια.....
"Δεν ήταν μια αποτυχία αυτό που έκανες, αλλά το αποτέλεσμα μιας αποτυχίας, η αντανάκλαση μιας εσωτερικής κατάρρευσης, μιας κατάστασης του Είναι."
...............
"Εάν είχες σταθεί ικανός να διατηρήσεις την πίστη σου,    στο "όνειρο" θα είχες αλλάξει το πεπρωμένο σου....Η ωραία του κοιμώμενου δάσους, είναι ο ονειρευτής που βρίσκεται μέσα σου και γνωρίζει".
............
"Για να μην αφεθείς στον εκφυλισμό, θα έπρεπε να είχες νικήσει μέσα σου την ιδέα της ανεπάρκειας, της αντιπαλότητας, της μεμψιμοιρίας και τον υπνωτικό λήθαργο που σε καθιστά εξαρτώμενο, φοβισμένο, αμφίρροπο, δυστυχισμένο...Η ακλόνητη πίστη των ανθρώπων στην περιγραφή του κόσμου, είναι η αφετηρία της αδυναμίας τους, η τελική ερμηνεία των γεγονότων της ζωής τους και του ρόλου που ανατίθεται στον καθένα τους μέσα στο θέατρο της ύπαρξης.
Ακόμα και η αρρώστεια είναι ένα ψέμα που μας αφηγήθηκε ο κόσμος! Αρρωσταίνουμε γιατί η αρρώστεια μας περιγράφτηκε κι έτσι αρρωσταίνουμε μιμούμενοι, χωρίς να αμφισβητήσουμε ποτέ την αλήθεια τους"
.............
"Ο καθημερινός άνθρωπος δεν ονειρεύεται, αλλά υπακούει τυφλά σε μια υπνωτιστική αφήγηση της ζωής. Λησμόνησε τη μοναδικότητά του, τη φύση του δημιουργού. Γιατί δεν προσέγγισε τον εαυτό του. Δεν γνωρίζει τον εαυτό του!...Τώρα ξέρεις γιατί ο κόσμος είναι έτσι!.. Γιατί έτσι τον ονειρεύεσαι εσύ!"

"Η ανησυχία, η αμφιβολία, το βάσανο, είναι οι ασχολίες όσων δεν ονειρεύονται, όσων δεν αγαπούν, ασχολία των υπνωτισμένων από τον κόσμο της λογικής, τον κόσμο της δεισιδαιμονίας, είναι τα συμπτώματα μιας κατακερματισμένης ψυχολογίας, εκδηλώσεις μιας εσωτερικής κατάρρευσης που προαναγγέλλει τις συμφορές, τις αποτυχίες και τις ήττες που παρελαύνουν στον κόσμο των συμβάντων."

ΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ

Η ανθρωπότητα σε κάποιο στάδιο της εξέλιξής της, βρέθηκε μπροστά σε ένα σταυροδρόμι και παίρνοντας διαφορετικούς δρόμους, δημιούργησε δυο ξεχωριστές ράτσες, δυο ψυχολογικά είδη τελείως διαφορετικά μεταξύ τους.

Υπάρχουν άνθρωποι που εξαρτώνται, που υποφέρουν από τις εξωτερικές καταστάσεις, διαμαρτύρονται, μεμψιμοιρούν. Αυτοί είναι οι "αντιδρώντες". Βλέπουν μέσα από αντιθέσεις, έχουν μια διπολική συμπεριφορά.

Στην αντίπερα όχθη υπάρχουν οι 'προδρώντες', αυτοί που έχουν επίγνωση ότι δεν υπάρχει ένας κόσμος αντίξοος έξω από τον εαυτό μας, ένας εξωτερικός ανταγωνιστής, που βρίσκεται εκεί για να μας εμποδίσει. Οι προδρώντες βλέπουν την ενότητα πίσω από την αντίθεση, την αρμονία πίσω από τους επιφανειακούς ανταγωνισμούς.

"Οι προδρώντες διεισδύουν στα πιο απόκρυφα σημεία του Είναι τους και αναγνωρίζουν και παρατηρούν τις σκιές, τα φαντάσματα, τους εσωτερικούς φόβους, πριν ακόμα μπρέσουν να υλοποιηθούν και να παρουσιαστούν κάποια μέρα σαν αντίπαλοι.

ΜΕΤΑΤΡΕΨΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠ΄ΕΞΩ. Άσε τα γεγονότα, τα συμβάντα, τις περιστάσεις και τις σχέσεις να πέσουν σε ένα χώρο που βρίσκεται μέσα σου, όπου οι ανοησίες και τα σκουπίδια μπορούν να μετατραπούν σε μια νέα ουσία, νέα ενέργεια, νέα ζωή."
Αυτές οι νίκες πάνω στον εαυτό μας, είναι οι "δημιουργικές νίκες".
"Αυτές είναι ο δρόμος  για να πραγματωθεί το όνειρο του καθενός. Η θυσία της Ιφιγένειας, το ταξίδι του Οδυσσέα, η θυσία του Ισαάκ, η μάχη του Αρτζούνα, οι πειρασμοί του Χριστού, συνεχίζουν να μεταδίδουν το μυστικό των δημιουργικών νικών που πέτυχαν οι άνθρωποι που στάθηκαν ικανοί να υπερβούν τον εσωτερικό ανταγωνιστή, το μοναδικό αληθινό εμπόδιο στην πραγμάτωση κάθε επιθυμίας μας".

"Η πραγματική αρρώστεια του αντιδρώντα ανθρώπου είναι ότι βρίσκεται πάντα "έξω από το σπίτι"..."έξω από τον εαυτό του". Ο εσωτερικός κόσμος δεν υπάρχει γι' αυτόν, ενώ τον εξωτερικό κόσμο  τον μετέτρεψε σ' ένα είδωλο που πρέπει να εξευμενίσει, ένα φετίχ που πρέπει να λατρέψει, και από το οποίο εξαρτάται." 
.......................
........................
"Εγκαταλείψτε όλα όσα νομίζετε ότι έχετε, βάλτε κάποιον στη θέση σας...Αναθέστε τα στους διαχειριστές σας! Εγκαταλείψτε τους ρόλους! Κάντε το με τη θέλησή σας, πριν σας το επιβάλλει η ζωή!....όλα αυτά που κάποιος είναι, όλα αυτά που έχει, πρέπει να τα εγκαταλείψει και να τα υπερβεί. ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ. Εκείνο που δεν μπορείτε να καταλάβετε μέσα από τα λόγια μου θα σας το εξηγήσει η ζωή με τους νόμους της και τα εργαλεία της για τη θεραπεία."

ΤΟ ΘΥΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΝΟΧΟΣ

"...Η ζωή των ατόμων, όπως κι εκείνη των εθνών και ολόκληρων πολιτισμών, "μοιάζει" να κυριαρχείται δογματικά από το νόμο των αντιθέτων."
...............
" Όλοι αισθάνονται την ύπαρξη μιας δύναμης που παρεμβάλλεται μεταξύ των επιθυμιών τους και της υλοποίησής τους....την παρουσία ενός είδους παγκόσμιας τριβής", αν κρίνουμε τουλάχιστον από την ιστορία και τις ατέλειωτες αντιξοότητες που χρειάστηκε να ξεπεράσει ο άνθρωπος, ο Ανταγωνιστής θα μπορούσε να αναγνωριστεί ως η κινητήρια δύναμη της εξέλιξής του..

"Ο Ανταγωνιστής μας μετράει...Κανείς δεν μπορεί να έχει ένα goal μεγαλύτερο από τον εαυτό του..Ένας καθημερινός άνθρωπος μπορεί να ονειρευτεί ένα μικρό διαμέρισμα, ένας άλλος μια βίλα στη θάλασσα, αλλά μόνο ένας βασιλιάς μπορεί να ονειρευτεί τις Βερσαλλίες"....

Αυτό  ήταν αντίθετο με την κοινή πεποίθηση...ότι ο καθένας θα μπορούσε να θέσει οποιοδήποτε στόχο, εάν δεν τον σταματούσε η επίγνωση της ανεπάρκειας των διαθέσιμων πόρων και η κοινή του λογική. Ότι οποιοσδήποτε, χωρίς αυτούς τους περιορισμούς, θα μπορούσε να θρέψει τα μεγαλύτερα όνειρα ή να στηρίξει τις υψηλότερες προσδοκίες...
Στη συνέχεια ο Dreamer, απέδειξε τη σαθρότητα αυτής της γενικής πεποίθησης:
" Η ευρύτητα του Είναι, καθορίζει για τον καθένα, το ανώτατο όριο του τι μπορεί να ζητήσει από τη ζωή, και το αποκορύφωμα της κάθε επιθυμίας του. Ταυτόχρονα, είναι και το όριο για οτιδήποτε ένας άνθρωπος  μπορεί να αποκτήσει και να κατέχει."

"Ο Ανταγωνιστής είναι το πιο ακριβές μέτρο της ευρύτητας της σκέψης μας, της συναίσθησής μας...
Για το λόγο αυτό δεν υπερβαίνει ποτέ τις δυνάμεις μας. 'Οσο τρομερή, απειλητική, ακαταμάχητη κι αν φαίνεται, η σύγκριση με τον Ανταγωνιστή είναι πάντα μια μονομαχία, όπου οι δυνάμεις που εμπλέκονται είναι πάντα ισότιμες....
Μόνο φαινομενικά ένας άνθρωπος αντιπαραβάλλεται με εξωτερικά εμπόδια, με εχθρούς και αντιξοότητες έξω από τον εαυτό του. Στην πραγματικότητα ο Ανταγωνιστής είναι πάντοτε η υλοποίηση μιας σκιάς, μιας σκοτεινής πλευράς μας που δεν γνωρίζουμε, που δεν θέλουμε να γνωρίσουμε...Όταν εκδηλώνεται, με τη μορφή επίθεσης, αντιξοότητας ή προβλήματος, μένουμε έκπληκτοι. Στην πραγματικότητα τον φυλάξαμε ασυνείδητα μέσα μας για πολύ καιρό. Εξαιτίας της απροσεξίας μας, ένα πολύ μικρό σύμπτωμα είχε όλο το χρόνο να αναπτυχθεί και εξ αιτίας της ανικανότητάς μας να το εντοπίσουμε και να επέμβουμε, έγινε μια πραγματική απειλή. Για το λόγο αυτό μια ανθρωπότητα πιο προσεκτική, που θα είχε σβήσει από το Είναι της, την αυτολύπηση και τη μεμψιμοιρία, θα γράψει στις αίθουσες των δικαστηρίων της, με πηχυαίους τίτλους: το θύμα είναι πάντα ένοχος!"
...........
-Στην περίπτωση του Ολοκαυτώματος δεν μπορώ να καταλάβω πώς το θύμα υλοποίησε τον εκτελεστή του...
...........
"Το αντίθετο είναι ένα θραύσμα, ένα τμήμα που χωρίστηκε, που απομακρύνθηκε από την ολότητα...Ο φαινομενικός ανταγωνιστής είναι το ασημένιο νόμισμα που έχασε μια γυναίκα...είναι εκείνο το πρόβατο που έχασε ο βοσκός...Όποιος δεν μπορεί να ξαναβρεί την ακεραιότητά του, όποιος δεν μπορεί να επαναφέρει εκείνο το μόριο του Είναι, θα το συναντήσει έξω από το εαυτό του, υπερβολικά γιγαντωμένο, ως περιορισμό,   εμπόδιο ή αντιξοότητα".
.....
-Μα βέβαια...Νηπιαγωγεία, σχολεία,νοσοκομεία...ξεχωριστά...κρεοπωλεία, μαγαζιά, εστιατόρια... ξεχωριστά...γιορτές, παραδόσεις και τελετουργίες ...πάντα ξεχωριστά. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η εβραϊκή θρησκεία, η φιλοσοφία, ο τρόπος ζωής και εργασίας αυτού του λαού, ουσιαστικά βασίζεται σε μια οπτική διάκρισης του κόσμου...υπάρχουν οι Εβραίοι και οι άλλοι...

-Στο ναό της Ιερουσαλήμ, ένας τοίχος χώριζε την αυλή  των Εβραίων από εκείνη των Εθνικών και για τον ειδωλολάτρη που θα παραβίαζε αυτό το σύνορο προβλεπόταν η ποινή του θανάτου. ΤΟ ΓΚΕΤΟ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΚΑΘΩΤΟ ΣΥΡΜΑ ΞΕΤΥΛΙΓΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ, πριν συναντήσει τις κατάλληλες συνθήκες για να μεταμορφωθεί σε μια τρομερή πραγματικότητα..

"Η ελλειπτικότητά μας παράγει τέρατα στον εξωτερικό κόσμο. Η διαίρεσή μας δημιουργεί τη βία που μετά συναντάμε. Ο Ανταγωνιστής είμαστε εμείς...Το να νιώθουμε ξεχωριστοί από τους άλλους είναι το αποτέλεσμα μιας αποσυνθεμένης ψυχολογίας που τροφοδοτεί μια εσωτερική εγκληματικότητα. Κάποια μέρα, αυτή θα εκδηλωθεί στον κόσμο των συμβάντων με βιαιότητες, επιθέσεις, συμπλοκές και διώξεις".

"Το ολοκαύτωμα δεν ήταν ένα ατύχημα στην ιστορία, ούτε το αποτέλεσμα της απανθρωπιάς ενός καθεστώτος, ενός έθνους ή ακόμα χειρότερα, ενός ανθρώπου, ενός τυράννου...Ήταν η υλοποίηση της οπτικής ενός λαού, που ακόμα δεν έχει συγχωρεθεί μέσα του, η αντανάκλαση μιας ξεχωριστής, αντιμαχόμενης σκέψης, που είναι η πραγματική αιτία των στρατοπέδων συγκέντρωσης, των απελάσεων, των εξοντώσεων και της κάθε θηριωδίας.
Ο μοναδικός εχθρός είναι μέσα μας!...Έξω από μας δεν υπάρχει κανένας εχθρός να τον μισήσουμε ούτε να τον συγχωρήσουμε και κανένα κακό που θα μπορούσε να μας βλάψει". 

"Το αιφνίδιο έχει πάντα την ανάγκη μεγάλης προετοιμασίας...μιας μακράς επώασης που συμβαίνει στο Είναι, στις ψυχικές μας καταστάσεις...Γι αυτό αναγνωρίστε τον Ανταγωνιστή μέσα σας...εναρμονίστε τον αποκαταστήστε την ακεραιότητα...Επανάκτηση της ακεραιότητας σημαίνει "εσωτερική συγχώρεση"...είναι το τμήμα που επανασυνδέεται με την ολότητα...είναι η επιστροφή του άσωτου υιού...είναι το αγάπα τον εχθρό σου...Η ΖΩΗ ΤΟΤΕ ΘΑ ΣΑΣ ΛΕΕΙ ΠΑΝΤΑ "ΝΑΙ"...Θα σας φερθεί πάντα με γενναιοδωρία που οι άλλοι θ' αποκαλούν τύχη".

...ευλογεί κάθε φαινομενικό εμπόδιο...

Εάν θέλουμε ν' αλλάξουμε  κάτι μπορούμε να το κάνουμε μόνο εξυψώνοντας το Είναι. Το πεπρωμένο του ανθρώπου-ενός οργανισμού, ενός έθνους ή ενός ολόκληρου πολιτισμού- και η οικονομία του, είναι η προβολή της ύπαρξής του, της οπτικής του.

Όσο πιο ευρεία είναι η οπτική ενός ανθρώπου, τόσο πιο πλούσια είναι η πραγματικότητά του.

Ο αληθινός άνθρωπος δεν ανήκει σε καμία φιλοσοφία, ιδεολογία ή θρησκεία. Ένας πραγματικός ονειρευτής δεν έχει ετικέττες. Δεν μπορεί να ανήκει...Γνωρίζει ότι ο Ανταγωνιστής έρχεται μόνο και μόνο για να μας επιτρέψει να υπερβούμε τα όριά μας. Για το λόγο αυτό ευλογεί κάθε φαινομενικό εμπόδιο, κάθε φαινομενική αντιξοότητα.

Εάν μια μέρα, περπατώντας σ' έναν κήπο, πατήσεις ένα αγκάθι, ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ "ευχαριστώ".

Στο προσκήνιο της ζωής του, ένας ώριμος άνθρωπος κάτω από τους προβολείς, στο τέλος του μεγαλειώδους θεάματος της ζωής του, αντί να ευχαριστήσει όσους του πρόσφεραν φιλία και αγάπη, θα έπρεπε να ευχαριστήσει με κατάνυξη όλους όσους τον εμπόδισαν, τον τυράννησαν, τον αδίκησαν...

Ο άνθρωπος ανακαλύπτει την προδράση, τη διαχείριση της στιγμής και τη μετατροπή κάθε αδικήματος σε πλεονέκτημα, κάθε εξύβρισης σε προωθητική δύναμη για το ταξίδι του..

Νιώστε την αδικία στα σωθικά σας!...Εκεί είναι το πεδίο μάχης...Εκεί αποφασίζεται η νίκη. Το μυστικό είναι να νικήσεις πριν ακόμα πολεμήσεις!